GÖLGELERde kalanlar
GÖLGELERDE KALANLAR
Siyah bir lekeydi, ucube sokaklarýn yalnýzlýðýna inat etmiþ rüyalar…
Ýmkânsýzlýk ve imkânlýlýk arasý bir dosttu gölgeler,
Þimdi arkandayým diyerek uzayan caddeler gibi,
Bütün hâkimiyet benim diyen belirsiz bir taht.
Belki bir filmin reklâm arasý gibi bir þeydir ayrýlýk,
Resimlerde çekici, resimlerde de karanlýk gülüþler…
Þimdi düþman mý oldu umutlar Rabbi’ne
Ne dediði belli olmayan Aþklar yabani otu,
Þimdi isyana kalkýþan þeytan ihanetler…
Hemen hainler kalesinde hapsedilsin cümleler.
Açmýþ kýyametin tövbekâr çiçekleri kalpte,
Ve ardýç aðaçlarý senin mahreminin arasýnda doðdu,
Yýldýzlar kararýrken cömert ellerindeki gaiplikte,
Okyanus ötesinden geldi feryadým, ovada boðuldu…
Gölgeler de kalanlar bilmezler narýný aþk girdabýmýn,
Ve tutsa sur-u Ýsrafil olur ellerin bendenizde,
Þimdi bir çaresizlik göçmeni ölür susuþlarýmda,
Ve bir er þehit eder, kýzgýnlýklar efradýnda putlarýmý…
Benim secdem afitabýmda þer oldu umutsuzca,
Ve gölgelerde kalanlar bilmezler narýný aþk girdamýn,
Bir Büyük Sahra rüzgârý devirir sonra putlarý,
Ve Ben Müslüman olurum senin aydýnlýðýnda…
Ben bilmezdim ateþten sýcakmýþ ellerin,
Bilmezdim kalbimin sahurunu açacak dudaklarýný,
Ve ben bilemezdim Temmuz vakti doðacaðýmý,
Ben bilmezdim mahyalar arasý yalnýzlýðýmý…
Develerle gelen Zühre yýldýzý, belki de Yusuf’un kýzý
Gölgelerde kalanlar bilmezler senin aydýnlýðýný…
Aþk için züleyha benim ustamdýr, acý için Yakup babam,
Ve bilmezdim senin için bin peygamber rehberimdir…
Olimpus’un ateþi senin var oluþunla söner,
Kahhar olur bakýþlarýn, ben göz bebeðinde ölürüm…
Ve su su diye dilenen yüreklerde bir katre sen,
Ben senin çölünde bin kere Mecnun olurum
KEFaret
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.