Gökyüzünün esrarengiz buðusunda kayboldu gözlerim
Bulutlarýn gölgesinde yaþaran ummasýz yaþlar
Buram buram toprak kokusunu vücudumda hissettirdi
Gökyüzü’m Aðlýyordu !
Masmavi olan gökyüzüm zindana döndü
Pervasýz esen rüzgar savurdu senden kalan herþeyi
Þemsiyesiz kalan bedenim sýrýlsýklam ýslanýrken
Ummasýzca demir attým bilinmeyen yollara
Puslu gecelerde yüreðime akýttým damlalarýmý
Çýðlýk attým sensiz sokaklarda
Kaldýrým köþelerinde inlerken
Gökyüzü’m Aðlýyordu !
Gökyüzünün esrarengiz buðusunda kayboldu yüreðim
Yitik ve bitik halde yanýyordu
Ýs kokusuyla bütünleþen ortalýk
Virane gönlümde resti çekiyordu
Git gökyüzüm git
Aðlatma artýk..
Sen damlalarýný sustururken
Ben yüreðimdeki gri bulutlarý kovamadým hayatýmdan
Gökteki yýldýzlarýn parlamasý neyi deðiþtirirdi ki?