Gönlümün fermanýnda yaþanan aksaklýklar
gecenin karanlýðýnda bir kez daha perçinleþiyordu
aþkýmýzý sarsan depremlerin
artçý sarsýntýlarýn gelip geçici olduðunu düþünmüþtüm
yaþanan tüm güzelliklerin ardýna saklanan entrikalarý
film senaryolarýný andýran tavýrlarýnýn
sahte gülüþlerinin
yalan olduðunu bilemezdim ki
gittiðinden beri
yüreðim kor gibi yanýyor
odamdayým yine avare yalnýzlýðýmla biçare dolanýrken
takýldý gözlerim duvardaki resmine
masumca kandýrýlan duygularým
gözlerinin derinliklerinde kaybolurken
oyuncak yaptýn duygularýmý
iþe yaramaz kaðýt parçasý gibi fýrlatýp attýn bir kenara
þimdi düþünüyorum da
sevmek mi suçtu inanmak mý bilemedim
ikilem arasýnda kalan hissiyati duygularým
duygu fýrtýnasý yaþatýyordu bana
rüzgar bir bu tarafa bir o tarafa savuruyordu
daðýnýk olan saçlarýmý
yalnýzdým
sensizdim ama sessiz olamadým
tavan yapmýþ duygularým
entrikalar arasýnda kalan yüreðim
savaþ veriyordu kendi gönlünde
yenik mi düþmeliydi savaþmalý mýydý bilemedim
bilemedim
türk filmlerini andýran senaryolar yazýp
ufak karelerde oynayamadým
bende herþey gerçek iken
sen sahte oyunlarýnla sevgimi yok saydýn
toparlanmalýydým
alýþmalýydým gidiþine
her sevginin bir aldanýþý olduðuna inanmadan býrakýyorum seni
sevgi en kutsal duygularýn onurlu bir þekilde savaþmasýydý
her savaþ her aldanýþ hüsranla bitmez
herkes sen gibi duygusuz olamaz idi
þimdi benim için de yoksun
yanan kor alevlerin arasýnda kül olan resmin
sensizliðe veda ediþim idi
duwar /istanbul
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.