SONSUZ SUSUÞ
Sustum, sevginin acý nefreti türerken yaþlý bir adada
Ve mevsimler kayarken ankanýn kanatlarýndan
Azar azar düþerken taze çiçekler yüreðimden,
Sustum, lal olmuþ gibi senin þerbetinden.
Belki Dünyevi bir iksirdi istediðim ellerinden
Belki içimdeki Yusuf’u boðarken kýskançtým,
Ve ben belki de Ýbrahim’dim aðlarken kýrmýzý bir itikatla,
BEKLE !
ölüm korkusunu uzatacak avucuna Azrail
Bekle !
Sesini boyayan tiz feryadýmda esir kalmýþken ben,
Aks eden meçhul gölgende bir asilik doðdu,
Senin saltanatýnda Acý nöbetler geçirirken ben
Azap ordusu hizmetinde bir ölü baþ son buldu.
SONSUZ SUSUÞ
Secdeye deðmeyen dik kafamdý Kýzýldeniz’de gezinen.
Ve bir gladyatör kaderiydi aþkým senin devletinde,
Sen genç Osmanlarý biçerken nefretinle,
Ben acemi oðlanlar kýþlasýndaydým, kumdan bir kalede
SONSUZ SUSUÞ
Gözlerinde doðan afitap karanlýktý, Batarken yastýk altýndaki umutlarým
Sen kahýr dolu bir tahtta hükmetmektesin sinelere,
Ne yazýk! Yeni bir harp baþlattýn toy erlerin nefsinde,
Yazýk!
Cenneti dolduran âdemler biçare kalmýþ isteklerinde,
Seni dilenir olmuþ dünyalýklar huri yerine.
ARTIK,
Ben küllenen bedenimle esirinim,
Sen baharýn güllerine heves ederken, kalmadý o dev sevdamdan bir nüve
Umutlarým kibirle putlarýný dikti,
Sen ecelik peþindeyken,
Ben akýncý eseflerimle seferdeyim,
Kabrimi eþeleyen bedenimde, zebani ayrýlýklar doðuran ateþsin.
SEN SEN SEN
Nereye baksam kýblemsin…
KEFaret
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.