ARSIZ DÜŞÜNCELERDE TEMİZ EDEBİYAT

En uç noktada ýþýksýz kalmýþ fenerin
Halâ kendine kulaç atamazken
Çok mu derin daldýðýn akýl denizin.


Ya da; seni insan mý yaptý
Aðzýna sakýz ettiðin kokuþmuþ kelimelerin...


Yüz akýna doðan gecenin sonunda
Çürümüþ sakýz gibi atýlýrsýn sokaða.


Sonra; gelir geceden kalma biri
Basar üzerine
Ne olduðunu anlayamazsýn.


Ýþte o zaman duyarsýn gün görmemiþ küfürleri
Yazarsýn utanç duvarýndan nasiplenmemiþ
Þahsiyetsizliðini sergileyen arsýz nesirlerini.


Edebe adap gerek
Edebiyata yüz aký.


" Bir gün sen de anlarsýn."


Aydýn

16 Aðustos 2011
Sosyal Medyada Paylaşın: