Aldýn þu mahzun kalbimin açýk uçlu vebalini,
Hem istedin hem cevapsýz býraktýn da sualimi!
Yetmez gibi suskunluðun, belleðimde unuttuðun,
Met-cezir bakýþlarýnla seyrettin çatal hâlimi!
Usanmazdým kavgadan ben, biraz da sen omuz versen,
Kayboldun en dar günümde, sormadýn hiç melalimi!
Kendine müfterisin ya, bundan daha da elim’i,
Düþtün dipsiz bir kuyuya, kýrdýn altýncý telimi!
Arasam da gocunursun, incinir paspas gururun,
Þartlar eþitlensin diye kabullendim zevalimi...
Yazgýn hayatýma yergi, caziben "batak" oyuncu,
Yaktýn bütün kozlarýmý, boþa çýkardýn elimi!
Seni senden sakýnmaktan ihmal ettim eþi dostu,
Tükettin gönül gücümü, sýfýrladýn emelimi...
Ýçinde kin saklýyorsun, külde kömür aklýyorsun
Ve galiba bekliyorsun buzuna tuz bir zalimi !..
Teðet geçer bunca sitem, arlý söz seni baðlamaz!
Dobra tesel, darbýmesel: "Kendi düþenler aðlamaz"...