Güç senin değildir,
Güç senin deðildir
Ey adalet,
bir bakýþla yine sýrtýný döndün bize!
Olsa ne yazar bu zindanda kaðýt ve kalem
ya da bin ordu kadar arkadaþýn?
Dayanmak zorunda herkes:
iyisini unutuluþa bir tekmeyle yollarsýn.
Ey adalet! Niçin nefret edersin adil bir karardan?
Ýyiliðe karþý savaþan hýrsýzlarý ve haydutlarý seversin hep.
Ey adalet, bütün insanlarýn hatalarýný toplasak da
senin hatalarýndan daha fazla deðildir.
Bir tokmak vuruþla her þeyi deðiþtirirsin,
sonra eziliriz bizler akýntýsýnda tokmaðýn.
Ey adalet! Adam gibi adam senin gözünde aptaldýr,
akýlý kiþi ise yararsýz bir parçadýr.
Hile ve hurda na raðmen bütün diller böyle söyler.
Fakat duyarým yanýt verdiðini:
“Öyle köpek gibi havlayýp durma ey ihtiyar it!
Ben adalet olduðumdan bu yana görmedim
Frik gibi yalan söyleyenini!”
Ey adalet! Vurdun bana silleni,
adaletsizce yargýladýn beni.
Fakat hatýrla þunu: Güç senin deðildir,
yalnýzca Tanrý’nýndýr...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.