ben bir gölge sürgünüyüm
balkonlara güneþ asan
eskimiþ düþlerimi mandalcýlara verdim
ve saçlarýndan kesmek için bu þiiri
omuzlarýna býraktým gökyüzünü
iþte bu yüzden
bir tek en uzak en yakýn
aþk var saklýmda
hasret nârâlarý atýyor sokak kedileri
kimliksiz düþ avcýlarý yer gök
yollarýma kuþ cesetleri dökülüyor
uyum’alýyým diyorum
ay kýrýklarý saplanýyor yastýðýma
dudaklarýmdan öpecek gibi yaklaþýyor azrail
gözkapaklarýma oturuyor uzaklar
harflerim þiir sokaðýnda üþüyor
kim hibe etti bu sessizliði yanaklarýma
tüm rüyalarda sevgi dilencisi oluyorum
küstahca savruluyor heveslerim
"uzanýp tutuver elimi bir gün" diyor sezen
vicdansýz hüznüm boynuma sarýlmýþ
aðlýyoruz
narkoz þevkatine sýðýnma güdüsü heybemde
mumyalanmýþ gamzelerime imdat çaðrýsý
paramparça çocukluk oyuncaklarým
bir tutsa dudaklarýmdan nefesin
açýlýr içimdeki yorgun perdeler
inan.