Ayrılığı Alırım Kollarıma…

Bilirsin yaramazdýr yüreðim
Uslanmaz seni sevmekten
Yorulmaz kendisi ve yormaz seni…

Bilirsin karanlýktan da korkarým yalnýzlýktan da!
Ve en çok üþüdüðümde gözlerimde seni görememekten korkarým
Aslýnda ben senden yana biraz korkaðým

Þimdi sen bendeki en büyük korkuyu uykusundan uyandýrdýn

O,kalbimden de arsýzdýr
Kalbim seninle dizginleþir belki
Ama ben susturamam ki sensiz korkularýmý

Þimdi gidiyorsun
Ayrýlýðý çocuk yüreðime hediye býrakarak
Ve o hediyeye her zarar veriþimde,
Ceza diye sensizliði býrakýyorsun kollarýma

Sen biliyordun oysa sevgili
Þimdi üþüdüðümde kim ýsýtýcak beni?

Ben yalnýzlýktan korktuðumda ellerini arýcam
Söylesene kim saracak beni?

Eðer annemin sýcak yokluðunu
Senin soðuk çokluðunla doldurmuþ olmasaydým
Belki alýþabilirdim sensizliðe!

Ama annemden sonra güvendiðim ilk limansýn
Annemin kucaðýndan büyüyüp ayrýldýktan sonra
Yetiþmek için de sana sýðýndým
Ki ben çok yaramaz bir yüreðe sahiptim…

Þimdi sen oyuncaðýmý alýp ellerimden
O boþluðu koca bir yalnýzlýkla dolduruyorsun

Olsun sevgili;
Ben gece yokluðunu alýrým kollarýma
Nasýl olsa sen gidiyorsun
Kal desem yine gitmicek misin??


Sosyal Medyada Paylaşın: