KIYAMETE BEŞ KALA

Bakýþlar karanlýk,
Düþler yalan,
Yüreklerde yeþermiyor duygular,
Karardý ufuklarýn þafak vaktindeki kýzýllýðý,
Gece yarýsý þafak vaktine dönmüyor bir türlü,
Güneþ buzul çaðýnda,
Buz tuttu gözlerdeki parýltý…

Destanlar kayboluyor,
Tarihin tozlu sayfalarýnýn arasýnda…
Türküler ,aðýtlar ve sevdalar,
Anlamýný yitiriyor
Karanlýk sürecin girdabýnda…

Kar çiçekleri,
Hüzünle boy atýyor,
Daðlarýn yamaçlarýnda,
Piþman oluyor karayelde açtýðýna,
Koparýyor hain eller hunharca….

Bir çocuk aðlýyor,
Ölümle yaþam arasýna sýkýþmýþ,
Kýyamet arifesinde,
Karanlýða dökülüyor gözyaþlarý…
Kýyamet atlýlarý,
Dörtnala sürüyor atlarý,
Ateþten kamçýlarýyla kýrbaçlayarak…

Kýraç topraklar hüzünlü,
Kurudu yorgun nehirler.
Siyah bir kül bulutu örttü,
Asya bozkýrlarýndaki tabletleri!
Yeni bir Milat öncesinde Tarih…

Ve Dünya dönüyor Güneþin etrafýnda,
Kýyamete doðru döndüðünü bilmeden…
Galaksi sürükleniyor
Uzayýn gizemli girdabýnda!
Ardýnda kozmik bir senfonik iz býrakarak,
Bugünleri anlatmak için
Kýyametten sonraki zamana…




Sosyal Medyada Paylaşın: