geç bu bedenin içinden
bu sana gelmenin içinden geç
geç kalmadan bir rüyaya
sana býraktýðým yerden
akþamla gölgenin arasýndan geç
korkunun gerekli bir aný
çalar saatler karýþýyor siren seslerine
kirpiklerinin kýyýsýnda gizlenmiþ
saçlarýnýn gecesindeyim
kor bir alev ýsýtýrken geceyi
düþümde çizdim belki resmini
belki de düþtün
öptüðüm yerden geç
kalýnmazdan geçerken aydýnlýða
bu sana doðmanýn muþtusuyla geç
kendine aitliðinde senin
ve yaþamýn
alfabenin son harfi hep geç
bulutlara asýlý kalmýþ terin
tertemiz gözlerim bundan sessiz ve yaþsýz
terk edilmiþ eþiklerden kahýrlar toplayýp
sayýsýz öç dolu ceplerim
dayatýlmýþ yalnýzlýklarý yüklenirken
yüklenir baþka sevdalar býraktýklarýný
ya da artýklarýný
topladýðým bedenlerden geç
yasaldýr rüzgar
hoyratça vurur pencereye bakma geç
ay kuytularýnda saklanýr
geleceðin gözlerinde
yangýn sonrasýdýr bu durma geç..