Ey insan Ey Adem’in,Havva’nýn Çocuklarý Ben Afrikalý Gözleri kara Derisi kara Bahtýda kara olan Gözlerinin yaþý Hiç kurumayan çocuk Dünü yaþayamayan Yarýnlarý, hayalleri Olmayan çocuk Benim Ülkem yanýyor Benim Ülkem kuruyor Suyum yok Duyabiliyormusunuz Sessiz çýðlýklarýmý Aç kaldýk diyorum Açýz diyorum
Ben Kongo’lu Tara Ben Burundi’li Þevval Ben Eritre’li Sima Ben Sierra Leone’li Ruhan Ben Çad’lý Peren Ben Etiyoyya’lý Mahbube Her on dakikada Bir kardeþimiz ölüyor Açlýktan Çýðlýklarda açar Kan çiçekleri Yüreðim kanýyor Anlýyormusun
Ey þanslý çocuk Ey þanslý büyüðüm Ben de insaným Ben de müslümaným Her Mümin gibi Benim de Allahým ayný Ayný Peygamberin ümmetiyiz Benim dinim bu deðil Benim dinimde Açlýktan insanlar ölmez Çünkü benim Peygamberim Ýki hurmasý olsa Ýkisini de aç olana verendi “Komþusu aç iken Tok yatan bizden deðildir “diyendi Ama ölüyoruz Ölüyoruz çaresiz
O kara gözlü,kara derili Kara bahtlý çocuk varya Doðduðu günden beri Bir gün göremedi Gülemedi yaþýtlarý gibi Hayal bile kuramadý Yarýnlar için Ona yaþama þansý verilseydi Belki Mühendis olacaktý Barajlar yapacaktý Yer altýndan su çýkaracaktý Ýnsanýnýn yarýnýný kurtaracaktý Beklide Kendi kendine yetecekti kimbilir Muhtaç olmayacaktý Haçlý çocuklarýna Kara talihi yerle bir edip Makus kaderine direnecekti
Ey mümin kardeþim Yardýmýný bekliyorum çaresiz Dualarýnýzý Esirgemeyiniz bizden Gün gelir devran döner Kuraklýk ve açlýk Kime gelir kimbilir Aç insan kalmasýn Nolur çocuklar ölmesin Kara bulut daðýlsýn Kara derili Kömür gözlü Çocuklarýn üstünden
Sadýk Daðdeviren Aþýk Lüzumsuz Sosyal Medyada Paylaşın:
ASIKLUZUMSUZ Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.