BENDE SENİ SEVİYORUM...

Ellerini tutuyordum, küçük bir kuþ gibi sýmsýcaktý.
Saçlarýný kokluyordum, sen kokuyordun.
Gözlerine bakýyordum, gözbebeklerin gülüyordu bana.

-"Saat kaç?" dedin.
-"Bilmiyorum" dedim, kolumdaki saati saklayarak.
-"Gitmem gerek" dedin, hüzünlü bakýþlarýnla.
-"Peki" dedim istemeyerek
Belki de kal dememi bekledin.
Kalktýn ve;
-"Demek gitmemi istiyorsun" diyecekken,
Gözün iliþti, kolumdaki saatime.
Gözlerin doldu, gözyaþlarýn ellerimde birleþti;
Göl oldu.
Arkadaþýn geldi, seni alýp götürdü benden uzaklara.
Geri dönüp gittim, isteksizce.
Ne zaman ki sen bir yýldýz kadar uzak oldun.
Sen ise bir kez olsun dönüp bakmadýn,
Ben hala ayný yerde miyim diye.
Çünkü emindin benden ve sevgimden.

Ýki gün sonra tekrar ayný yerde buluþtuk.
Ama senin ellerin kanlý, gözlerin yaþlýydý.
Þaþýrdým, dilim tutuldu, inanamadým.
-"KARIMI vurdum" dedin bana.
-"Artýk hiçbir engel kalmadý, aramýzda." dedin.
Ben sevinmek istedim, gülemedim.
Aðlamak istedim, olmadý.
Karþýmda öylece kaskatý durmuþ gülümsüyordun.
-"Manyak mýsýn sen?" dedim, bu sefer sen þaþýrdýn.
Yutkunmak istedin, düðümlendi boðazýnda.
Hiç farketmemiþtim diðer elindeki silahý, olayýn þaþkýnlýðýndan.
Gözyaþlarýna boðuldun;
-"Herþeyi senin için yapmýþtým" dedin ve oracýkta yýðýldýn.
Ne zaman silahý baþýna dayadýn,
Ne zaman tetiði çektin, hiç anlayamadým.
Gene sessizdin.
Yatýyordun yerde,
Uyuyor olmalýsýn diye iç geçirdim.
-"Kalk uyan!" dedim, uyanmadýn.
-"Bak sana en sevdiðin gülden aldým." diyerek
Kandýrýp uyandýrmak istedim seni.
Burnuma kan kokusu gelene kadar konuþtum seninle.

Yere baktým.
Etrafýnda kandan bir nehir gördüm.
Silahý aldým elinden.
-"Bekle aþkým, geliyorum" dedim.
Týk sesi çýktý.
Þarjorü çýkartýp baktým, boþtu.
Omuzuma biri dokundu;
-"O senin yüzünden öldü" dedi.
Silahý baþýma dayayýp tetiðe bastý.

Uyandým.
Ter içindeydim yatakta.
Mantýðým duygularýmýn önüne geçti.
Anladým ki sadece rüyaydý.
Duygularým kabardý, rüyayý düþündükçe.
Aðladým tek baþýma yatakta, dayanamadým.
Hemen telefona sarýlýp seni aradým.
Açtýn.
-"Seni seviyorum, aþkým" dedim,
Kýsýk ve aðlamaklý bir sesle.
-"Ben de seni, birtanem" dedin ve
Þaþkýnlýðýný dile getirdin.
-"Sana ihtiyacým var, þu an" dedim.
-"Hemen geliyorum" dedin.

10 dakika sonra hiç tanýmadýðým bir ses;
-"Alo" dedi, senin telefonundan.
-"Burcu Þahin’in nesi oluyorsunuz" dedi o ses.
-"KARISIYIM" dedim.
Karþýdaki ses titrekleþti;
-"Eþinizi trafik kazasýnda kaybettik, baþýnýz sað olsun" derken;
Sonsuz bir kuyuya itilmiþ biri gibi,
Boþlukta hissettim kendimi.
Birden bu da rüya olmalý deyip
Bedenime yapmadýðým iþkence kalmadý.
Yoruldum, bedenim ve zihnimle.
Aðladým, halsizleþtim.
Aniden eczadolabýný gördüm, karþýmda.
Bulduðum bütün haplarý avucumda topladým.
Bir seferde yuttum hepsini.
Kendimden geçtim.
Ansýzýn sen çýktýn karþýma.
Büyük bir bahçenin ortasýndaydýk.
Kuþ sesleriyle huzur buluyorduk.
Sen yanýmda; saçlarýmý okþuyordun.
Ben yanýnda; ellerini okþuyordum.
Sonunda bir bütün olmuþtuk artýk.
Sonsuza kadar da ayrý kalamayacaðýmýzýn huzuruyla;
-"Seni seviyorum" dedin.
-"Ben de seni seviyorum" dedim,
Derin bir OHH ÇEKEREK...
Sosyal Medyada Paylaşın: