Ve artýk aþklar da çemberin kýskacýndalar. Devlet gibi, yalancý âþýklar. Yüreklerden sökülüp, uçkura monte edildi sevdalar. Demem o ki, Kalpler, artýk bacak arasýnda atýyorlar. Ve artýk kaçýþtýr aþklar, Ölümcül bir saplanýþ yalnýzlýða, Belki de, bir çarmýh kollara… Ki kola en çok yakýþan bir eldir aslýnda, Bir de üstünde, onu terleten bir el varsa … Ama, Beden izin vermez buna, Böyle bir zamanda… Zaman ki, Ýlaçtýr, ihtiyaçtýr tüm hasarlýlara. Ve zaman… Ancak, ‘O geldiðinde iyi gelir insana. Ýlaç olan, O’dur, ‘O, kalbi ellerinde atandýr. Tanýmsýzdýr, sýnýrsýz, tarifsiz... ‘O, eþsizdir. Ve ‘O, Herkesin dilinde bir cümledir. “-Bulabilene aþk olsun!” Ben buldum “Aþk” oldu!
Aðustos’11 Alanya
Sosyal Medyada Paylaşın:
Duygu Oruç Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.