sussa kabul edeceðim
bir kez olsun ýþýklarý yanmasa sokak lambalarýnýn
ve kapkaranlýk olsa bildiðimiz geceler
elbet bende seni seveceðim
bir balýk düþse çýrpýnýrken leðen içinde
pullarýný kesemese genç bir gelin
kýzarsa yüzü, aðlasa hatta birkaç saniye
gülüverdiði an tekrardan hayata
elbet bende seni düþüneceðim
yazdýðým mektuplarý getirse sana postacý
okuyup koynunda ýsýnsa hecelerim
bir yolunu bulup çýka gelse bana da sonrasý
senin yazdýðýn bir mektup zarf içinde
elbet bende sana yazacaðým
utanmasa bu sefer kordonboyu
saçlarýn dalgalansa yeryüzünde alem misali
sevdiðin bir þarký olsa çöp bidonlarýnda inciller
dokunulmamýþ bir çiçek kadar güzel koksan
elbet bende seni öpeceðim
pencerende birikse kuþ pislikleri
ellerim olup ellerin silebilse gücenmeden
hafiften terlese saçlarýnda dudaklarým
inleyen bir ney misali üflesen güneþi
elbet bende sana doðacaðým
en beyaz elbiseni giyinse þeftali tüylerin
mavilerden sýcacýk bir düþ serse ellerin
anlatýlmamýþ bir hikaye dinlese þairler
seslensen ’gel’ deyip bir Eylül ikindisi
sarýlýverse Ferhat avuçlarýma gözlerinde
kaybolup gidiverse yeþilin Züleyha’da
üvey evlatlýðýmý silse inci aruzlu diþlerin
ve sonralar aþk olsa yaþamak için
elbet bende seni yazacaðým.