ÇIĞLIKLA SÜKUT ÇOK ZORMUŞ

....
evvel zaman içinde umutla yoðrulan,
kalbur saman içinde ayrýlýða savrulan.
bir varmýþ,
hiç yokmuþ.....
çýðlýkla sükut çok zormuþ.....
.....
Kaç gece solan ihtiyar gülüþleri aldým avucuma...
Gözlerinde hala mavi yanýyordu..
Kaybolan yýllarý
özgürlüðe deliriyordu ...
Siyah sürgünlere inat
’mavi’ kalmanýn devrimiydi bu..
Anahtar yuvalarýndan içeri
hala mavi sýzýyordu...
.....
Dedim elbet biter
bu yalancý maskeler balosu...
Elbet dize gelir
bu içi küf tutmuþ y’arsýz tufeyli...
Þaha kalkmýþ cümleler yetmedi çevirmeye,
Yetmedi virane olmuþ köþkünü diriltmeye...
Bir mana yeterdi oysa gören kalbe...
içindeki ölmüþ yetimi azad etmeye...
....
Oysa yosun tutmuþ kýyýlarda bekledim ,
her yeni günün umut mavisini..
Ellerimde saklý dolunay parçalanýyordu..
Gözlerim güneþe bakýp,
bir tutam mavi dileniyordu...
...Kýzaran maviler eteklerime doluþup,
yosun tutmuþ kýyýlarý batýrýyordu...
....
...ve hicaz makamýnda gelirdi hep aþklar..
Þehirler,yollar kaybolmuþken tek yapraklý yoncada,
Ön sýrada ayrýlmýþtý yerim
ayrýlýk masalýnda...
Güneþi arayan mabed karaborsada...
Arkamda çocuk gülüþler...paramparça..
....
...þimdi,
sessizliðinin en aðýr küfürleriyle doldu
solumdaki kumbara..
oysa yankýlarýn ,
hani senden öte
ýssýz bir sürgündü aþka?....
.....
aþk ki ,
yüzdürürdü kayýklarý küreksiz sandallarda...
aþýk mum olsa da,
Aþk taþýrdý onu ateþten dalgalarla....
suçunun günahýný Aþk’a atma!
hem sende Aþk olsa,
batmazdýn daha kumsallarda...
...
YALANLARINA EL-FATÝHA!

Gülþen Mavi
Sosyal Medyada Paylaşın: