Geceye sessizlik Ruhuma sensizlik hakim sevgili Fýrtýnalar kopuyor duygularýmda Ulan gönül Kýrýlmazýndan saðlam bir sopa alýp elime Sabahlara kadar dövmek lazým seni Sevecek baþka birini bulamadýn mý Bir çift kara göze meftun olupta Yýllarca hüzünle boðuþmak niye Vazgeçmedin,vazgeçemedin Þimdi aðla haline iç çeke çeke Rüzgar eken fýrtýna biçecek elbette Sen kayaya tosladýn ey gönül Hýrçýn dalgalar gibi Vur þimdi kendini kayalýklara
Fýrtýna sonrasý Durgunluk var havada Geceye yalnýzlýk kokusu hakim sevgili Hüzün çöküyor omuzlarýma Kahve telvesi gibi Ah ulan gönül Baþkasýný sevseydin ya Seni delice seven Gel dediðinde gelecek,git dediðinde Kovsan da gitmeyecek Etrafýnda dönüp duracak Dizinin dibinden ayrýlmayacak Seninle aðlayýp,seninle gülecek Caným dediðinde dudaðýndan Bir caným sesi daha yükselecek Düþün þimdi kara kara Bakýp,bakýp yollara
Sokak lambalarý titriyor mu ne Yoksa ayazda ben miyim donan Özlemlerim üþüyor,hasretim üþüyor sevgili Ben üþüyorum,yüreðim üþüyor Ah ulan gönül Ýnsanýn kendisine ettiðini kimse etmezmiþ Ne vardý bu denli tutulacak Ne vardý sýrýlsýklam olacak Ne vardý ha ne vardý Gülüp geçseydin ya gelmedin diye Diyorsun ki ey gönül Olsun ben memnunum halimden Yollarýna baksam da Gelmese de beklenen “Özlemekte güzel”,”hasreti güzel” Anlaþýldý ey gönül Sen çileden memnun Çilede senden Sevmiþsin bir kere ne gelir elden
Sadýk Daðdeviren Aþýk Lüzumsuz
Sosyal Medyada Paylaşın:
ASIKLUZUMSUZ Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.