SENİNLE

Sýmsýký sarýldýk!
Bedenlerimiz, mutlu oldu.
Ruhlarýmýz karýþtý,
Mutluluk sularýnda, ýslandýk.

Sokaklarla yürüdük, el eleydik.
Kordanda dolaþtýk birlikte...

Deniz kenarýnda, geceleyin,
Kayan yýldýzlarý saydýk...

Aðaçlara, salýncaklar kurup, sallandýk!
Pamuk þekeri yerken,
Burnumuzla, pembelere bulaþtýk...

Çimenlere uzandýk,
Gökyüzünde, gezinen bulutlara bakýp,
Deðiþen þekilleri, nesnelere benzettik.
Gülüþtük, mutluyduk!...

Hayal gücümüze, spor yaptýrdýk...
Çocuklar gibi eðlendik..

Gecelerde, sabahladýk.
Günlerce, hiç ayrýlmadýk.
Ne sevmeye doyduk, ne seviþmeye...

Ýçimizde ne varsa, bize acý veren,
Hepsini; Ýzmir’ in körfezine attýk...

Biz seninle, neler neler yaptýk.
Benim, rüyamdaydýk...
Birbirimizi, mutlu etmek için yarýþtýk.

Uyandýk!...
Biraz eksiktik,
Biraz fazla,
Sonuç: sensizlik!...
Sonuç: yalnýzlýk!...
Ne acýydý! Rüya’ dan bile ayrýlýk...

V.Kayra


Sosyal Medyada Paylaşın: