Beni bekleme sevgili Gelemem “”Hüzün tünellerinde soldum kederlerinde Cehennemde yansýn bu dilim Bir yemin ettim ki dönemem””diyordu Kayahan bir þarkýsýnda Ben yemin etmedim ama Kader aðlarýný daha doðmadan örmüþ sevgili Deðiþtirmek mümkün mü ? Çaresizlik mahkumu zavallý bakýþlarým Öpmekten sararan resmine Takýlý kaldý Öyle bir yalnýzlýða tutsak oldu ki bu yürek Yýllar yýlý yastayým ben gülemem Çaðýrsan da El etsen de gelemem
Neden diye sorma sakýn ha bana “”Göz yaþýmla mektup yazdým rüzgara Yeller sana ne söyledi bilemem”” diyor Mevlüt ihsani Kokumu býraktým kýzýl güllere Güller sana ne söyledi bilemem Ah bu þarkýlar,ah bu türküler Tebessüm kayboldu dudaklarýmda Hep aðlarým kömür gözlüm narýndan Hüzün kaplar dört bir yaný gülemem Karagözlüm bil ki ben bu gidiþle Sürünürüm,sürünürüm ölemem Cað kaplamýþ yürek çeperlerimi Hüzün sarmýþ bütün duygularýmý Aðlarýmda göz yaþýmý silemem Yollarýma Gül sersen de gelemem
Hasretle hüzün kardeþmiþ meðer Nasýlda yansýyor duygularýma “”El vurup yare mi incitme tabip Bilmem sýhhat bulmaz hicraneler var””diyordu Aþýk Sadýk da Bir bilsen ki bende daha neler var Þu deli yüreðin hazan’ý sensin Bu senin sevdalýn hep aðlar imiþ Aþýðýn mutlaka yârdýr ilacý Bu derde dayanan þu daðlar imiþ Þiirime gazel düþtü sevgili Hep hazan yazýyor derli kalemim O sebeple hüsran þimdi dizeler “Gözüm sende gönlüm sen de Ben yok oldum artýk ben de Çaðýrsanda gel desen de Ýnan gelmem,inan gelmem derman diye” Erdoðan Berker’in bu aksak makamý eseri Böyle diyordu sevgili