.../Ruhumun derinliklerinde gezinen melankolik bir þarký
Dilimden düþmeyen naðmelerdesin.../
Gölgesinden bile sakýndýðým sevdam
Saklýyorum hayallerimizi o aðacýn altýnda
Solgun yapraklarý ýslatan yaðmur
Gözlerimin nemi ile bütünleþirken
Solar oldu benliðim sensizliðinde
Dal dal kýrýlan ümitlerim
Prangalar yaratýyor demir parmaklýklar arasýnda
Tükensin yüreðim kapansýn artýk gözlerim
Soðuk kýþ havasýnda istemiyorum hayallerde yaþamayý
O aðacýn altýnda sensizliðe bürünmeyi
Bitsin bu dinmek bilmeyen acýlarýn
Vuslata eremezse kapansýn gözlerim
Yüreðim sensiz bir köþede her þeyden uzak
Meçhule giden bir yolda
Hep ayný aðacý görür gibiyim
Oysa;
Kurak topraklara umut ekmiþtim
Arzularým, ümitlerim gidiþinle tükendi
______yaramaz çoçuklarýn üzerini kirletmesi gibi kirlendi yüreðim