hani insandan önce ecinniler kýrsalýnda belki de Anadolu’da bir kadýnýn en diþi zamanýnda sýrf seni sevebilmem için yaratýlmýþtýr aþk
eflatun bir yeþilin -gözlerinin- kýzýl serpuþlarýnda veyahut aktimin pervasýz sýrtýmý gözleyen secdesiz emsalimin bir suali olmalý
ve Tanrý cevabýmý verdi
ardýcýn kayadan göveren dallarýný ýsýran karýncalar ezan çiçekleri ve vucuda gelen akýbetin geviþ mahsulleri senin nazarýna. uyluðunu gözlerken Tahhiyat merhalesinde badallarýmý yalnýz býraktýn ve yalnýz kaldýn kadýnýn kadranýnda
virdimi kaküllerin rüzgar zikrine kancalayan batýl kýrklarýn yemiþi günah yedilerine Bir’siz mi baþladým o vakit kandým o vakit kadýna akýyordu zamanýn titreyiþleri
geceye çýðýran vaþaklarýmý besliyordum umarýmýn zilletine bendi muskalanmýþ iþvenin tadýnda bucaðýmý periþan eden suretler soruyordum yeniden akýbetimi
Derviþ konuþuyordu:
ýslandýðýn bu derdest vardiya gözlerini biteviye ruhsarýna imlediðin kývraklýk kalbini aklýna zincirleyen sahte ricatlardýr dön ki ruhunun hebasý sonlansýn
dönencelerden kaçýyordum kendime eþ parelel bir mucizenin cisminden dünyanýn dönmeye uyarlanmýþ mevlevi hamlesine azledilmiþ gözlerimin fer mýzraðýný savuruyordum
artýk benden önce Levh-i Mahfuz’un libasýmý önce sana terzileyen ustalýðý bitti çünkü ademin hata uvzunu ötekileþtiren ruhum kalbin secdesini tanýdýkça aþkýn kýblesini buldu
AHMET SERDAR OÐUZ/ALMUS
Sosyal Medyada Paylaşın:
AhmetSerdar Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.