Özüm

Küçük sokaðýmda emin olduðum,
Varlýðýný bildiiðin, yegâne
Senin yokluðun..

Anlayamýyorum bunu;
Ýçinde olduðum zamanlarda,
Gafil tokluðun..

Artýk geceleri "neden?";
Veyahut "nerde?", "nasýl?" demiyor;
Saf, gülüyorum..

Ben de günlerden bir gün,
Erir miyim altýnda sen gibi?
Yaz yaðmurunun?

Hiçbir þey bilmiyorum.
Ama "sen"li soru cümleleri
Hiç kurmuyorum..

16.02.2011
Sosyal Medyada Paylaşın: