Hoyrat

Sen görüyorsun içimde kopanlarý

Biliyorsun günlük fýrtýnalarýmý

Üçte biri bitti üç günlük dünyamýn

Seninle geçse ya kalanýn tamamý...



Güller býraktýðýnda kýlýçlarýný.

Güneþin kovaladýðý yýldýzlarý;

Kucakladýðý anda gece yarýsý,

Seninle ve sen olsam baþtan aþaðý...



Öyle zaman gelse güneþin batmadýðý,

Yollarýndan çeksem göçebe kuþlarý.

Sorsam onlara, þu gölgesiz dünyamýn,

Kapatabilirler mi ýþýklarýný?



Benim, içinde olmadýðým dünya mý?

Yoksa kendime adadýðým hayat mý?

Neyleyim koþamadýðým çayýrlarý?

Gözüm süzülürken göðsümden aþaðý...



Asrýmýn böðründeki karanlýklarý;

Çýkarsam, temizler gibi yaralarý...

Sýkýþtýrsam içine kapsülün camdan;

Yutsam, sindirir miyim okyanuslarý?



Geceler, alan benden bütün aklýmý;

Düþündüren onca, basit bir salkýmý...

Acep deha söndürebiliyorlar mý?

Yoksa aðlatmak mýymýþ tek yaradýðý?



18.02.2011
Sosyal Medyada Paylaşın: