Gökyüzü birden griye çaldý taþlarýn soðukluðu kapladý karalarý ve denizleri en güzel anýlar sandukalarýn altlarýna saklandý rüzgarlarýn son savruntularý gözleri yaktý sokaklar “gidiyor gidiyor!” diye yankýlandý içim sensizlikle çalkalandý geliþini biliyordum gidiþin depremlere yol açtý sað kalan bir sessizliðim oldu o sessizlikte binlerce sevda sözü kayboldu.
( Dilek KARSLIOÐLU )
Sosyal Medyada Paylaşın:
karveçay Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.