Kardelen Vatanımdır Toroslar.
Koparma. !
Ben, bu daðlarýn Taþ elinin Toros’ larýn çiçeðiyim.
Karlar erirken açarým, sýcaklar baþlarken solarým,
Ben kardelenim, ben bu daðlarýn gülüyüm.
Ayýrma taþýmdan topraðýmdan,
Koparma...
Koparma.
Yoktur, benim gibi güzel kokan bu daðlarda.
Kardýr doyuran, havasýdýr daðlarýdýr bana sevdalan.
Arkadaþýmdýr, kekikler laleler çiçekler benim,
Çiðdemdir ve bir de benim, en erken çýkan topraðýndan,
Bizi koparma,
Beni taþýmdan topraðýmdan birbirimizden ayýrma.
Koparma sakýn…
Koparma..
Benim ana kucaðým daðlardýr, karlardýr oldan anamdan ayýrma.
Eðil, bulunduðum yere kokla ama,
Bizi ana kucaðýmdan söküp ayýrýp öksüz býrakma…
Yalnýzca, kokla ne olur...
Ömrüm kýsadýr benim.
Býrak þu karlar varken biraz daha kalayým ana kucaðýnda,
Yaz yaklaþtý bak.
Nasýl olsa solacaðým sonra.
Toros daðlarýdýr vataným ve havasý suyunu sevdiðim…
Bizi sökü yerimden ondan ayýrma…..
Bazen Ýnsanlar gelir, dað taþ deþeler yerimi,
Þanslýysa kalýrým taþlarýn arasýnda.
Seneye bahar gelir, yeniden boy veririm yeniden çiçek açarým,.
Beni söküp yerimden ayrma….
Rahat býrak beni koparma,
Bu Toros daðlarýdýr, þu Taþ elidir benim esas vataným,
Karlardýr, yorganým.
Sedirlerdir, ardýçlardýr köknarlardýr yoldaþým.
Ben kar yaðmazsa bu daðlara aðlarým.
Beni, koparma........
Sosyal Medyada Paylaşın:
a.yüksel şanlıer Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.