BEN SENİ

Ben seni, beni ardýn sýra aðlatasýn diye sevmedim.
Ben seni, beni gök mavisi düþlerinde yaþat diye sevdim.
Ben seni, beni ömrümün yarýsýnda terk edip gidesin diye sevmedim.
Ben seni, beni taaa mezara kadar götürüp taþýyasýn diye sevdim.

Ben seni, beni dünyaya geldiðime piþman et diye sevmedim.
Ben seni, nasýl çocuklar gibi seviyorsam sen de beni öyle sev diye sevdim.
Ben seni, her kocanýn karýsýný sevdiði gibi hiçbir zaman sýradan sevmedim.
Ben seni, senden hiçbir karþýlýk beklemeden adeta seni ben, bir ilaha taparcasýna sevdim.

Ben seni, beni sevmen için sürekli ardýn sýra koþmak için de sevmedim.
Ben seni, beni her gün umutlarýna sarýp avuturken, yaþatýp büyüt diye sevdim.
Ben seni, beni her gün cehennem ateþine atýp yak diye de sevmedim.
Ben seni, gel sende beni sev, her ikimize bu dünyayý cennet et diye sevdim.

Ben seni, beni her gün beklerken umursamaz bir tavýr içinde ol diye sevmedim.
Ben seni, beni görmediðin her an beni özleyip hasretimle yan diye sevdim.
Ben seni, beni gecenin ýssýz karanlýðýnda yalnýz býrakýp gidesin diye sevmedim.
Ben seni, beni gece gündüz umutlarýna sarýp yaþatýrken hep sev diye sevdim.

Ben seni, eylülde dökülen yapraklar gibi ömrümün son deminde beni terk edip gidesin diye de sevmedim.
Ben seni, benim dalýmda her gün çiçeðim olman için bir ömür boyu her gün güneþim olup doðman için sevdim.
Ben seni, beni bu dünyada daha ölmeden önce her gün diri diri cehennem ateþine atýp yak diye de sevmedim.
Ben seni, bana bu dünyada hurim olup cenneti göstererek dünyamý güllük gülistan edip yaþat diye sevdim.

29.07.2011
Cahit KARAÇ
Sosyal Medyada Paylaşın: