Bir Garip Köle
Hasretin deli rüzgar gibi estikçe baþýmda,
Özlemin kor alev halinde yüreðime düþüyor,
Kimse bilmez halimi, söylesem de anlamaz zaten,
Girdabýn içinde yokluðun canýmý acýtýr,
Sensizlik sözlerimi alýr benden,
Aþkýnýn dilsiz dilencisi yapar bir köþe baþýnda…
Susarým,
Bir gün güzel yüzünü seyredeceðim baharý beklerim,
Her harfini sevgimle süsleyip onca güvercinle sana
gönderdiðim mektuplarým,
Bir bakýþým yeni kalýr sana, bir de yüreðimde sevgin,
Sensizlik mil çeker gözlerime,
Aþkýnýn kör dilencisi yapar bir köþe baþýnda…
Elimi kolumu baðlasalar, prangalar vursalar ayaklarýma,
Sevgim yükselir, bir kelebek misali avuçlarýmda saklarým seni,
Uçarsýn diye korku ve endiþe ile yüreðim titrer üzerine,
Sözlerim suya düþer, yazdýðým her þey silinir uðruna,
Bakýþlarým derim, bakýþlarýnýn karþýsýnda buz gibi eririm,
Sensizlik tutsak eder ruhumu,
Aþkýnýn garip bir kölesi yapar bir köþe baþýnda…
Asým YAMAN
Sosyal Medyada Paylaşın:
Yalnızlığın Esareti Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.