Gülümse...
Gecem seni düþünmekle geçiyor artýk,
Ve günüm seni beklemekle…
Ne zaman seninle konuþsam yüreðim seviniyor,
O gece huzurla uyuyorum…
Bülbül ettin beni, baharýma gül oldun,
Pervaneyim etrafýnda gel gör þu halimi,
Ateþlerdeyim yanýyorum, sensiz yüreðim daralýyor,
Ne sen halimden anlýyorsun, nede ben sana halimi anlatabiliyorum…
Seni tarif edebilecek onca söz varken,
Ben seni yüreðime gizlemiþim,
Herkes duyacak korkusu sarýyorken içimi,
Daha sana sevdiðimi bile söyleyemiyorum…
Kül rengi bir hayatý yeþillendirmeye yetersin…
Nice gözler vardýr ufuklara bakarak dalýp giden,
Ve nice bakýþlarýn gizlediði onca sevgiler,
Gül ismini senden almýþken,
Her gördüðüm gülden, ben senin ismini yazýyorum…
Ne olur? çektiðim sýkýntýlarý unuturum,
Yeter ki beni senden mahrum etme,
Yeter ki sen yine Gülümse…
Asým YAMAN
Sosyal Medyada Paylaşın:
Yalnızlığın Esareti Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.