ANA KUZUSU
Yüce dað sallandý yine acýyla
Kan revanda kaldý ana kuzusu.
Siperden bakarken namlý ucuyla
Düþmanýn kahroldu ana kuzusu.
Yüce millet seni her an övecek
Annen feryât edip dizin dövecek
Yavuklun tüfekli resmin sevecek
Kederlere saldý ana kuzusu.
Hain pusu kurmuþ alacak caný
Bulduðu fýrsatta döküyor kaný
Kanlara boyanmýþ buldular onu
Þerefiyle öldü ana kuzusu.
Tüketmiþ nefesi çatmýþ kaþlarý
Hak’tan baþkasýna eðmez baþlarý
Daha yirmi küsür gençlik yaþlarý
Þehadeti buldu ana kuzusu.
Nasýl cana kýyar hâin uþaklar
Ayný tertip hepsi yeni kuþaklar
Melekler seriyor sana döþekler
Bayrak gibi al/dý ana kuzusu.
Kimsenin yaptýðý kimseye kalmaz
Bir kez batan güneþ yeniden gelmez
Analar, bacýlar saçýný yolmaz
Can verirken güldü ana kuzusu.
Hain eller seni nasýl da vurdu
Kanýnla sularsýn bu cennet yurdu
Paylaþýlmaz vatan, bölünmez ordu
Derken þehit oldu ana kuzusu...
28/07/’11
Leyla ÞAHÝN GEVREK
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.