Bu kýrgýnlýðýn, bu kýzgýnlýðýn bu vazgeçiþin sebebini sorma yitip giden yýllarýn saçlarýma konan aklarýn yüreðimde kanayan yaranýn sebebini sorma cevaplarýmý gömdüm kuytulara kendimi de býraktým boþ akýþlara bana öyle bakma ben istemedim kursaðýmda kalan sevinçleri ardým sýra devrilen daðlarý yapma beni çözmeye uðraþma kördüðümüm dolaþmýþým, karýþmýþým bin defa söyletmeye çalýþma yoruldu sözlerim suskun gözlerim her demi isyankar bir sessizlik yüreðim kendimi sakladým kör kuyulara beni bulma beni arama ellerimden tutma neye dokunsam mum alevi gibi titriyor ellerim çünkü ne zaman neye dokunduysam battý ellerime acýttý, kanattý, yaraladý sonunda bekleme ümit etme durma git hadi git sen de uzaklara. ( Dilek KARSLIOÐLU )
Sosyal Medyada Paylaşın:
karveçay Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.