Yaþanýlanlarý yerleþtiremezken düþlerimdeki ütopyama Kapattým gözlerimi Bakýp da rüyet eylemeden ne de güzelmiþ dünya.
Bizim seçtiklerimiz, evet Takýlan her maskenin arkasýnda kaybolurken Ve hayata bir kez daha kendimizi nezretmiþken Gülüp geçmek geliyor içimden Nasýlsa, sýðýnmýþýz bir yerlere Kendimizi hiç bilmeden.
Bugün bir kez daha tecditledi benliðim kendini Yitik, hiç var olmamýþ anýlarýn arkasýnda yok olurken Bilinmezliðe doðru sürükleniyor tüm hisler.
Þimdi nasýl nisyan edeceðimi bilemezken Ukala dimaðým hayatý muhakemeye baþladý Yaþanýlanlarda sanki o çok günahsýzdý.
29.07.2011
Sosyal Medyada Paylaşın:
Eylem Özkan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.