ölü harfler mezarlığında bir elham okunuyor. gordion
ölü harfler mezarlığında bir elham okunuyor.
þehr-i Ýstanbul’a yazýlmýþ bir romanýn tam ortasýnda buldum kendimi en yalýn halimle sana geldim. ism-i nazýmýn dilime dolanýrken tavaf yapýyorum surlarýnda þükrediyorum aþka, sana..........
Züleyha’nýn dudak kenarý, Meryem’in dua zemzeminde, içime,yüreðim(n)e en ücrasýna iþledim Kýz kulesi’ni.
beyaz duvaklý kaðýtta senli cümlelerim, aðrýlý ve sancýlý bir doðum sonrasý doðuyor karalýða nakþettiðim kalemde, tuzlu suyun (d)aðlýyor irin toplamýþ yaralarýma.
belki de büyümek istemedik hep küçük kalmak istedim. aþký sende görünce efsaneviliðinle büyüyorum. alfabenin harflerinin gün doðumunda köprüler kuruyor yol oluyor ince,uzun.
sözcükler idam sehpasýnýn tam üstünde. seni anlatmaya niyetleniyorum gene sonrasý mý? kalemimi büküp,harf oldum sana.
sen geçen her satýrda bir neþter oluyordu cümleler vuslat busesi serpiþtirdin göðüne. günahý boynuma, beyaz bir güvercin çizdim , vuslat tuvalinde
Ýstiklal caddesinde yan yana yürüyemesek de seninle cancaðýzým, sýrt sýrta verip ’biz’ olduk en saf haliyle büyüdüm biraz sende.................
hicran azýk oldu ekmek arasý özlemlere vuslata atfedilmiþ bir koca bir söz’üz seninle eksik yanlarýmý doldurdum(n) en tok halinle yandým, yandýn.
iki cümle arasýnda virgül koyarken omuzladýn koca sevdamý. papazýn af kaðýdý çýkarmasýnda zaman bir beden ayrýldý, geriye hiç adým atmadý. lâlliðim lût gölüne özendi, ölü harfler mezarlýðýnda bir elham okudum. yüreðimin acýlarýný ayýkladým,durdum bir akbabanýn gözünde.
zaman körebe oynasa da bizimle sevdam(n) tükenmedi. bitmedik. mesafeler sürgün yemiþ bir turnanýn kanat çýrpýþýnda kara peceli gecede nefesini ördüm, aralýksýz yedi tepene nufüz ediyorum ýlýk bir meltemle. sen,maviliðinin en koyu girdabýnda mutluluk saçýyorsun.
vakit dolu bir cümlenin ucunda zemzemini içtim. Boðaz’ýn bir yanýna sen dudaðýný dayayýp, bir yanýna da ben dayadým......... senli cümleler çýtlýk aðacýnýndan bir nazar boncuðu oluyor.
elimde bir fýrça alýp ,seni çiziyorum. renklerin en masuphane yanlarýyla beyaz kaðýtta vals yapýyorlar.
köþe yazýsý yazmakta kalemim giriþi sen, imlâlarýnda ben, orta bölüm yine seni anlatýr,,býkmadan final kýsmý koca bir ’biz’iz
hicranýn en buhramlý safýna dayandýk, þükrettik yaradana iyi ki varsýn cancaðýzým. bir ucundan diðer ucuna kadar sevdim seni þehr-i Ýstanbul. her þeyde sen varken bende en yoðunluðunla nüfus ediyorsun can sýzým.
gordion 28/07/2011
Sosyal Medyada Paylaşın:
gordion Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.