yalnýzlýk sýkýntýsýyla
yüzdüðünü bilirim adalarýn
uzatýr daðlar taþlar ellerini,
gün olur mavi sularda
salýnýr çifte yunuslar
hem yüzer, hem üzerler beni...
hasret maviye üç kala
kapýldý kanadýna rüzgârýn
þiirlenmiþ dört kâðýdým
havalandý martýlarla
bakakaldým ardýndan;
uçtular, uçtular
düþtüler denize bir bir
güneþte yandý, suda eridi þiir...
uçup giden martýlar
þimdi balýklarýn yemidir...
hey gidi anýlar
yer sizin, gök benim,
yüreðimde kuþ sevinci,
martýlarla uçup
yalýçapkýnlarýyla
kayalardan geçtiðim
günler þimdi nerededir,
hani o efil efil gençliðim...
demir alýp limandan
ne zaman geçsem
zümrüt koylardan,
anýlarýn güvertesindeyim
elimde kâðýt kalem
rüzgârýn kanadýnda mavi
suya düþen düþler,
dem yine o dem...
Þaban AKTAÞ
Haziran - 1997 / Batýk Kent Kekova