Küçücük Bir Çocuktum

Küçüçük bir çocuktum sevincin gölgesinde
henüz okula bile baþlamamýþtým.
Mutlulugu arýyordum
ve onu bulmuþtum.
Köy mutluluk parkýmdý benim...

Küçüçük bir çocuktum
Kader çarkýnda fazla sürmedi mutlulugum.
Gözlerimin önünde yakýldý köyüm,
Yakýldý hayallerim,
Yakýldý gri fotograflý anýlarým...

Küçüçük bir çocuktum
Gözlerimde bir kor,
Ýçimde bir alev,
Yüreðimde bir acý sýzý vardý.
Giderek yanýyordu bedenim
Dünyaya küfretmek bir þeyler söylemek istiyordum
Ama yapamýyordum.
Düðümlenmiþti kelimeler bogazýmda
Aglamak istiyordum
Aðlýyamýyordum.
Göz yaþlarým bile isyan ediyordu bana....

Neden diyordum
Neden ?
Hep bunu soruyordum kendime
Ama küçücük bir çocuktum
Bi anlam veremiyordum...

Zülküf AKTAY...
Sosyal Medyada Paylaşın: