akþam iç daralmasý
sanki son nefesi verir gibi
öyle parlak ki gökte ay
sönmüþ iki yýldýzý çekiþtirir
çýplaklýðý giydirir gibi
gerekçesi ihanet sürgünü bulutlar geçer
ömrün kanatsýz uçuþunda
gözlerimde nem
ilk öpüþte gam
adýn silinir
küçülerek sürüklenir
tutuldukça çekingen sabahlarýn uykusuna
kimsesizliðine kesilmiþ
adak kaný ile kutsanan melek
kanatlarýndan daðýlan beyazýn adýna
hasret diyecek kan
kendine iblis bir ruha aksa da
etime diþlenmiþ sûkut mührü
kör bir yavru yarasaya yarasa da
devrilirken koca bir zaman
devinirken koca bir yalana
göze gelecek aldýðýmýz her nefes
sense uykularýmda
baþkalarý için nefs
meylim lâldir çýðlýk emzirir
ses verir gömütlüðe
bir an gelir kavuþur baþka bir anýn acýsýna
söz bitmiþ dilim afak-ý hayal
sana dahilim ben
ekseni anlýma oyulmuþ oyunda
seni aldým ben
aðlayarak gülüyorsun ya
býrak beni gözlerinde
boðulayým
ki
hiçbir þeydim ben
ölmem
aþk beni nefes yaptý…
alicengizoyunu
(…soluduðun bir þey olayým, ya da býrakma...tut... )