Bu gece alýp baþýmý gidesim var, Hüzünlere sarýlýp, kederlere yatasým var… Dokunmasýn bana ne ay, ne gece, ne bulut, Yakamozlar bile aðýt yakýyor sanki, Bu gece dalgalara karýþýp boðulasým var…
Ýçli bir ezgi yükseliyor Ýstanbul’un uzak tepelerinden, Lodos mu, poyraz mý bilemedim, Dalgalarýn delice kýyýyý dövesi var… Martýlarýn çýðlýðý bile suskun, sesleri duyulmuyor, Bu gece sarhoþ olup yýkýlasým var…
Bir eski napoliten tirat çalýnýyor uzaktan kulaðýma Yitik sevdalarýn hüznü mü bu sahile vuran, Denizkýzý mý þu Kýz Kulesi’nin dibinde saçýný tarayan? Açmýyor gönlümü hiçbir þey þu an, Bu gece þehri terk edip gidesim var…
Ayþe Nurdan Çaðan Sosyal Medyada Paylaşın:
AYŞE NURDAN ÇAĞAN Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.