Aþkýn resmini çizmek isterdim bir gün elimden gelse, Þöyle kocaman bir panoya, mesela gökyüzüne… Küçük yýldýzlar yerleþtirirdim içine ýþýl ýþýl parýldayan, Itýr çiçekleri de olurdu mutlaka dallarýnda mis gibi kokan… Nadide bi pýrlanta taç da takardým göðün baþýna, panoya yakýþan…
Rüya katardým biraz, çokca hülya, elem, biraz sitem, en çok iksir, Elele tutuþunca sevdalýlarýn yaþadýðý hisleri mesela, Sarýlýnca canana, canýn göðe yükseliþini, biz’deki teni hissetmeyi, Melekler boyardým bir sürü ellerinde lir çalan, hedefe ok atan… Ýnci taneleriyle süslerdim çerçevesini, sedefin ýþýltýsýný yansýtan, Nurdan ýrmaklar akardý içinde, bir de büyük çaðlayan, Ýki iri zümrüt göz yerleþtirirdim hem de, bir gülen bir aðlayan…
Çatýsýný camdan yapardým aþýklar yatarken göðü seyretsin diye, Ýlkbahar esintileri eklerdim saçlarýna, eserken çiçekler açtýran biteviye, Zambaklar olurdu, illaki kýrmýzý bir gül ve de papatya beraberinde, Dile getirilmemiþ tüm sevda þarkýlarýný eklerdim fon müziði niyetine, Ýnceden bir sýzýyla tarifsiz bir sevinç de tuale eklenirdi, Mutluluk aþksýz, aþk bunlarsýz olur mu, tablo tamamlansýn diye…
Ayþe Nurdan Çaðan Sosyal Medyada Paylaşın:
AYŞE NURDAN ÇAĞAN Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.