Kanatlanan

zakkum kýrmýzýsý sevecen palmiyelerin eþliðinde
uykusuzluðumu okþuyor haylaz hýrýltýsýnda belediye otobüsünün
proleter bir temmuz öylesine içine iþliyor ki bakýþlarýmýn
yalnýz ýlýk saç tellerin kalýyor aklýmda zamandan yana...

kanatlanan
acý anýlarýmýn dilimde býraktýðý bir son þiir gibi
kanatlanan
yaralý yolculuklarýn eksik yorgunluðundan kalan
yoðun ve epik kopukluk duygusu
düðümler çözülür
üzülür boþluk
nihayet
yanaðýna üþüþmüþ alalý bulalý kirpiðinin gölgesinde
izdüþümü kaypak umutlar devþirmek düþer þairliðime...

duraklarýný kýþkýrtýcý sanýyordum çocukluk ezgilerimin
oysa karmaþasý varmýþ bozuk düzen bulvarlarýmýzýn
evrenin bittiði yerde devam eden güzelliðinin pervasýz anaforunda
duraklayamam sevgili ekmek teknem

kanatlanan
sevmek üzerine bölmem zamaný daðýnýk parçalara
gün doðumu:ayný buluta bakma tesadüfü saati
ara:tozlu yol çiçeklerinden birinin solmuþ sarý taç yapraðýnýn en kýrýþýk olaný
gün sonu:en arka en köþe terli ve yapayalnýz ve pencereye vuran görüntümün bile
özlemesi ruhunu okþama isteklerime þaþkýnlýðýný

çareyi baþka kentlerde aramak kendini beðenmiþliði yoktu
sakat ve düþkün bir yazýn ortasýnda da olsam seninle ayný kentteydim
pazar sessizlikleriyle dolu odamda þiirimin gürül gürül kaderiydi
düþünmek adýmlarýnýn sýklýðýný...

kanatlanan
çakýlmýþlýðý beynime
attýðýn her adýmda kente daha çok baðlanmýþlýðýmýn
kanatlanan
yeryüzünün adým adým adýmýn altýný çizmen olmasý sanki
kanatlanan
gökyüzünün nefes nefes adýmýn üstünü çizmen olmasý sanki
kanatlanan
sensiz temmuz yükü
ömür mengenesinin arasýnda
baðýrmam iç kanamalý özgürlüðümü
omuzlarýndaki mahçup ürpertiye esirliðimi...



kaðan iþçen
Sosyal Medyada Paylaşın: