Fakülte bahçesinde mavi elbiseli genç bir kýz
Oku demiþler, okuyor o da aynen diðerleri gibi
Giriþ de elinde bir meyve suyu
Az önce çöp kutusuna attý eðilerek
Gözlerini deliþmen bir yaþama arzusu sarýyor
Bilmem, belki de farklýdýr diðerlerinden
Acý çekmek hoþuna gidiyor dünya dönerken,
dudaklarým titriyor
Deniz sesinde mavi rüyalarýn çiçeksizliði
Hýþýrtýlý bir nefes oluyor söylemek istedikleri
Küçücük ellerinde kalbini saklýyor
Hiç bu kadar benzersiz kýlmýyor diðerleri
Adý bilinmeyen nurlu birkaç hece
Neþesini kaybettiren bir erkek ellerinde
Saçlarý rüzgârýn valsýnda Lübnanlý bir kýz
Hiç kimsenin balerin olacaðýna inanmadýðý
Pavlova kadar titrek parmak uçlarý,
parmaklarým titriyor
Çantasýnda iki renk ruj iliþmiþ gizlice
Birisi bitmiþ, diðeri de bitmek üzere
Rengini aldýðý toprak kadar asil sessizliði
Baþ döndüren bir bakýþ fýrtýnasý gözleri
Mabeyninde altý sessiz kelime
Gitmek istemediði çok belli buralardan
Yamaçlarýna tutunan kýzlýk iþvesi
Kim kandýrýr bilinmez onu da yakýnda
Uçuruma sürüklenen sihrinde bir kalem
Yazmak istemediði kadar not var hayatta,
yüreðim titriyor
Bahçe gittikçe küçülüyor nefes nefese
Telefonu düþüyor avuçlarýndaki kulübeden
Kimse görmüyor, ilgilenmiyor gözleriyle
Ara sýra birkaç ýsýrgan otu sýzlanýþý
Fransýz töresinde kekeme duygularý
Dudaðýný siliyor yýrtýk bir peçeteyle
Ýçtiði kahvenin son yudumu kadar soðuk
Gitmeleri olmasaydý dileðinde bir ah!
Demek için çok geç kalýnmýþ niyetinde
Ýnce bilekleri artýk dünyayý taþýma peþinde
Kimse görmeden geri dönüyor sýnýfýna,
titrek bir sevinç ölüyor!
…