Buzul yalnýzlýðýmýn ekseninde kýyýlýyor içim Isýný arýyor ellerim, yörüngesinden çýkarak Sýrrýmý ezberliyor aþk sokaðýmýn çocuklarý Gözlerimde asýrlýk bir ateþ, hep sana harlý Gel sar gövdemi, tenine yapýþsýn küllerim
Soðuk ve karanlýk bir ayýn sýrtýndayým ben Kan çanaðý gözlerimin retinasýnda gülüþün Kýyýmlara bölünüyor ruhum, fonda Adagio Çýrýlçýplak bir düþün dikeyinden düþüyorum Çekme sevini gölgemden yar, çok üþüyorum