Kýygýnýn kapýsýndan göçen Zýtlýklarýn duygusuz çarpýþlarýnda Gün ve gün alevlenir gök ana Denize serili yataðýmda Gözlerime düþen gün yýldýzlarý Kirpiklerimde yumulur, Göðsüme kapanýr ellerim. Ýçimin dualarýnda yakarým her birini Ýçimizdeki yoldan arda kalan külleri Savurmaktan yýlgýn rüzgâr Yineden yýkýlýr tan yerine… Heyhat yaþamý anlamlandýrmak Göçlüðün boþluðunda umut dizgesi Sosyal Medyada Paylaşın:
Özden Özpınar Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.