Karaya Vurmuş Bir Eylül Akşamı

üþüyor alným, yüzüm, boynum / balkonun kenarý / beþinci kat

karaya vurmuþ bu eylül akþamýnda,
eski dost-yeni düþman bir mevsimin rüzgarý
saðrýmda tokat
koþuyor mu saçlarým dörtnal
kopuyor mu bilmiyorum heyhat!

bir beyaz tel savruluyor diðerinin önüne
yek diðeri peþinden gidiyor yalpalayarak
hangi aceleci fýrçanýn þaþkýnlýðýysa artýk
kýzýlýn üstünde gümüþü unutmak
palet sývýþtý /faturayý tuval ödüyor

aynalardan bakan kekeme replikli oyunda
elimizdeki tarak
“”altýn gümüþ inci mercan
çoklukla fildiþi ""deðil miydi be can?

-çapkýn topuzlar çözmedik mi
firketeler kýrarak?
-yakmadýk mý yürekleri
uçlarý karavel kývýrarak?
bu dem-i hazanda þimdi
hüznü, hüsraný okþamak varken
neyin nesidir?
zülfün son görümlük hevesi midir?
Rüzgara özenip
boþlukta savrulmak

-tutamýyorum kopuyorlar
dudaklarý, kýrýlan uçta kaldý
düþtükçe öpecek kaldýrým kenarýný leþler
ahh! hamili meçhul ah
belli ki büyüyecek sitem / iþledikçe neþter
sýrtý sývazlayan ürpertide
tek bilinmeyen gözyaþýnýn terkibiyse
yaslandýðým sývasýz duvardaki tuðlanýn iniltisidir
yeddi emin

kendimden tanýyorum ben bu halleri
vazgeçilmiþ teslimiyet iniyor poza eyvah!
-gidiþat hemzemin

sýradaki þarkýnýn kime çýkacaðýný
merak ediyor fondaki müzik
oysa miras bile deðil - soya çekim

bütün mesele / rüzgarý taþýyabilmekse tenimde
gözlerinden öpüyorum eyy Ekim..!

gelmezsen korkaksýn..



Sosyal Medyada Paylaşın: