Postacı Kapıyı Iki Kere Çalmayacak
ateþ oldun bozacýnýn cürmü kadar, þýracý yandý
þahidin gözleri kör, sanma ki büstüne kapandý
ne gelmesi, ne gitmesi? duraklar aðaç
ayaklarýn uzun diyorum MU..! / nasýl fark etmezsin,
atlas yorganýn suya çekmiþ olduðunu?
gözün gözümü göre göre simsiyah zifir
baðcý kaçtý, üzüm koruk
varlýðýn o kadar az ki; hangi diþe,hangi kovuk?
güldürme!
hünerin evde bir, çarþýda bin/ yemin dediðin,
dil üstünden kaydýrmaca
ata ata deðil, kata kata eksilmek; bu olsa gerek
kýlýfý hazýr deðilken minarenin;
komþudaki asma kata gizlediðin engerek,
bir çuval incirin içine girecek.
yersen!
çamur diyorum Mu / setren uzun, eteði yerde
pilav için çýktýðýn seferde pirinç aslan aðzý,
bulgurun köfte artýk.Dimyat çok uzak
elindeki mum, yatsýya kadar yanacak
sonrasý malum
dizlerin dizlerini dövse de,
bir kulaðýndan gireni diðerinden çýkan
görmese de,
aðzýn mýh / ýslýk geri dönmüyor deðil mi?
uzun havaya köçeklik ederken,
laf ile uslanmayan yanýn;
bað baða kavuþtu / ham isabet, þaþý talih
tövbeyi ýskaladýn
býrak, kol düðmelerin ayrýk kalsýn
ak sonlar, ak öykülere yazýlýr
yamaçlarýma zil çalýyor yeþil vadimin çobaný
sakladýðým bütün samaný,geldi kullanma zamaný
gidiyorum diyorum, dönüþüm olmayacak
sen anladýn?
sakýn mektup yazma MU...! / zil bozuk
postacý kapýyý iki kere çalamayacak
üzgünüm...!
Sosyal Medyada Paylaşın:
Mine Özdemirtaş Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.