hasretler de bitermiþ çiçekler açtýkça
damla damla yanaklarý sulayan militan renkleri
açtýrýrmýþ öksüz odalarýn uygun adýmlarý
genç fidanlarýn güneþe yakarýþlarýnda
hiç tadýlmamýþ acýlar beslenirken notalarda
katledilmiþ boyuta sýðýnýrmýþ sonbahar
ömre bedel asfaltlara yaðarken dutlar
incinirmiþ hep süt aðlayýþlarýnda nazlý bahar
kaç uçurtma yitirilirmiþ de ansýzýn
son model hasretten otomobiller devrilirmiþ uçurumlardan
yanacak yollar arasýnda çocuklar sakat kalýp
ardý sýra dururken zamanýn ellerinde
birkaç seviþ koparken þehrin daðlarýndan
susmalarý dinlerlermiþ beraber
rüya görür gibi bütün yaþananlar
hasret mahpusluðunda bitlenirken vuslatlar
zulasýnda tövbeleri sahiplenirmiþ acýlar
hiçbir görüþ günü olmayan yaðmurlu günlerinde
hep kendi haykýrýþýnda severmiþ yürekler
zor günlerde aranmaz bir korku olurmuþ
küsüþlerinde kitabý korsan gülüþler
akþamlar dönermiþ de geceye usulca
umutlar hercaileri al al yakarmýþ
gündüze yakýlan gözlerin hazanlarýnda
alýmlýymýþ tüm çocuksu sakarlýklar
uzaklar kesiverdikçe kuþlarýn nefesini
göçmen bir secde kapanýrmýþ acýya
dalýp giderken baþka bir þehre
umulmadýk sancýlar çekermiþ her gece
hasretliðin baðrýnda pembe bir gül gibi
buselerin titrek ev sahipleri kurumuþ dudaklar
…