ÇARESİZİM

Nedir çaresiz olan?
Zihnim felç oluyor ucunda sen olunca,
Kelimeler düþman,
Herbir sözcük zehirli bir hançer gibi,
Hangisine el atsam yüreðini acýtacak korkusuyla el çekiyorum.
"Nedir zor olan?" sorusunu yasaklýyorum kendime.
Görüyorum ki nefes almak bile zor,
Verilecek nefes sen olmayýnca...
Hakim yok, hüküm yok
Muallakta herþey...
Keþkelerin getiremeyeceði isyanlarda ve çaresizliklerde
Suspus oluyor bedenim.
Bu kadar mý merhametsiz zaman,
Seni alamayacak, sýðdýramayacak kadar mý çaresiz hayat?
Kolum nerde,
Kanadýmý neden hep kýrýyor çýkmazlar?
Sana mý susuyorum, kendime mi küsüyorum?
Hercümerç her duygu bende...
Neden çare deðilim,
Çaresizliðine ve suskunlýðuna...
Ahh! Zavallý ben, gereksiz ve manasýz...
Neresindeyim kara dünyanýn?
Kime dermaným kendime yetmezken...
Susmak derÝn sularda...
Bir daha güneþi görmemecesine...


remzihan
Sosyal Medyada Paylaşın: