Bu son görüþmemizdir, belli ki sözlerinden, Elveda diyeceksin, yýkýp beni derinden. Ne söylesem boþuna, karþýlýksýz bu sevda, Ýçim kan aðlasa da, yaþanacak bu veda. Usulca toparlan git, yüzüm avcumda iken, Nihayet geldi demek, beklediðim kara gün. Uzun yýllar geçse de, akýp durmadan zaman, Tek isteðim var senden, beni hiç unutmaman. Mühim deðil aramýz olsa da uzak-yakýn, Arada bir hatýrla, beni unutma sakýn!
7 Ocak 1989-Cumartesi / Ankara
Sosyal Medyada Paylaşın:
İzzet KOCADAĞ Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.