Çığlık Çığlığa Düştüğündü Kalbime...

Çýðlýk Çýðlýða düþtüðündü kalbime
Bir halktým sevgine, kaç yüz binlerce...

Çoluk çocuk
Ana baba
Ýhtiyar!

Bir türkü gibi düþtüðündü geceme
Dengebejler Mêm’-î aðýtlar anlatýrken
Yürekdaþ bir dilden tanýmlamaya çalýþtýðýmdýn
Acý gözyaþý ney ve havardým: Dý Le Haye’lerine...

Bir duâ gibi döküldüðündü dilime
Aminlerce anlattým seni
En kutsal kitabesiydin sen içimdeki halkýn
Kaç bin yýllýk piramitlerde gizledim sevdamý...

Yalvarýþlarýmýz dualarýmýn kalbiydi
Bir halktým sevgine kaç yüz binlerce...
Çoluk çocuk ana baba ihtiyar halimle
Alnýmda kalbim...
Topraklara secd’ettim seni..
Kum toz çamurlu gözyaþlarýmla aðladým...

Bir hazanda gittiðindi kalbimden
Bir halktýk sevgine
Kaç yüz binlerce...
Çoluk çocuk ana baba ihtiyardým
Aðladým hepsiyle gidiþine
Öyleki üzerine göz yaþým düþen karýncalar bile hýçkýrdý; Gittiðin yollarda býraktýðýn ayak izlerine...

Analar çocuklarýný susturamadý bir daha
Sûkuta bulandý babalar; taþ misali...
Öldü bir bir ihtiyarlarý kalbimin...
Bir sabah uyandýðýmda
Ölü buldum tüm serçeleri kapýlarýmda
Kýyýlarýma bile vurmamýþtý balýklarýmýn ölüleri
Ve kurumuþtu içimin coðrafyasýnda tüm nehirler

Çoluk çocuk ana baba ihtiyardým
Bir halktým sevgine sevgili
Geride kalan bir halka býraktýðýmdý umudî dualarým

Bense...
Ýçimde ayaklanan üç beþ kiþiyle
Sürgüne vurdum yükünü kalbimin
Ve sen dönmedin bir daha geri
...: Ben de...

16.08.2003
Anamur!
Kayýpkentli
Sosyal Medyada Paylaşın: