Þakaðýna nefret dayamýþlar ülkemin hangi dilde selam versen insanlara, baþka bir ülkenin lisanýyla somurtuyorlar. Paylaþýlamayan bir sevgili gibi kýskanýlan bir lokma ekmek, bir yudum su...
Oysa atalarýmýz vardý bizim
Gülüþleri gökyüzünü, pamuk ellerindeki ay ýþýðý bembeyaz bulutlarý andýrýrdý. Kerpiç evlerindeki seccadelerine nurlar yaðar, sohbetleri gül suyu kokardý
Hangi dilde selam versen insanlara bakýþlarý zemheriyi býçaklýyor.
Oysa atalarýmýz vardý bizim
Tarlasýna kýraðý düþmüþ, komþusuyla buðdayýný bölüþmüþ Bir ayaðý toprakta olsa da her rüyasýnda, hep mekkeyi görürmüþ.
Hangi dilde selam versen insanlara gözyaþlarýn tecavüze uðruyor.
Oysa atalarýmýz vardý bizim.
Mayasý sevgiyle karýlmýþ yokluða sarýlýp varlýða darýlmýþ yaþlý bakýþlarýndaki cennet ýþýðý ile her gördüðü dostunu melek sanýrmýþ...
Artýk güneþin farkýnda deðil hiçbir çiçek. Karþýlýksýz alýn teri yaðmurlarýnda telef olmuþ emekler. Mutlu olmak için edilen sahte dualar, Azrailin hançerine takýlýp, bir gün geri dönecekler...
Þakaðýna nefret dayamýþlar ülkemin Ne olur, biraz olsun sevelim.
Sosyal Medyada Paylaşın:
korkmaz bıçkın Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.