Seni düþünmek her gün
on ikiden sonra
on iki defa
Sandým ki kapýyý sen açtýn bu gece
Nerden bileyim anahtarý vermiþim Metin’e
Kafa mý kaldý sen benden ansýzýn gidince
Vardý oturdu bizim cengâver odadaki tek kanepeye
Yatmak da haram oldu mu, al sana berbat bir gece
Oysa sen olsaydýn, verir miydim hiç anahtarý
Sokar mýydým nefesinin sahiline en ufak yabancý
Yakar mýydým gözlerinden baþka bir ýþýk
Sokulup yatmak varken sýmsýcak göðsünde
Olur muydu, olur muydu be gecem, hiç böyle
Tren sesleri kaçýrtýrken yalnýzlýðýmýn uykusunu
Nefesin olsaydý nefesimde, yazar mýydým hiç böyle
Elimin ýslak yaz rüyalarýna daldýðý sersem gencine
Dokundurur muydum hiç hasretini yazsýn diye
Hiç hasretlik býrakýr mýydým dudaklarýmý dudaklarýndan
Hep bir kavuþmak, hep bir yakýnlaþmak umar mýydým
Senin o hain uzaklýðýn olmasaydý hani þurada
Þairlerin baþaklarýný suladýðý körpe ilhamlarda
Uluyan bir acýnýn ’sus’ olma yazgýsýndan
Bir þiir kanatýr mýydým, böyle aðlar mýydým bir daha
Gelirdin ya hani, hani sokulurdun ya uysal bir kedi gibi
Hani uzun bacaklarýn sarardý ya geceyi neyzen misali
Sarsýlýrdý ya gökyüzü, aðlardý ya serçeler adýmýza
Adýmýza bir çizik atardý ya âdeti olmayan ayrýlýklar
Hani hiç olmazdý ya, gitmezdik ya birbirimizden uzaðý
Ýçip içip dudaðýmýzda kalan yýllanmýþ aþk þarabýný
Sonra gülerdik ya sabaha kadar, hüznü kýsa metrajlý
Bilirdik ya hani, büyük sevgiler tez solar bucaðýnda
Birkaç þiþe kederle aþifte geceler sararsa bir gün bizi
Unuturuz diye korkardýk ya sýmsýký sarýlmýþ tenlerimizi
Ve o bildik þölene ait yas tutardýk ya gecenin bir vakti
Aðlardýn ya, kusa kusa tüm ayrýlýklarý sevdadan
Ýçerdim de ben yanaðýndan süzülen damlalarý tek tek
Sonra bana bakýp gülücüklerini saçardýn ya ansýzýn
Seni düþünürdüm ya, düþünüp yeniden mýsra mýsra iþlerdim
Adýný kayýt ederdi kanýmýza susamýþ sivrisinekler
Klarnet gamlarýmýzý iliklerdi ya duvardaki flu tabloya
Sen, hiç gitmeyecek gibi susardýn ya kucaðýmda
Hiç aklýma gelir miydi ki senden böyle uzak durmak
Ölümden olmayan fani bir ayrýlýðýn hýçkýrýlýðýnda
Hayallerimiz ifþa edilirken avutulmamýþ ayrýlýklar ardý
Sýrasý mülteci bir istek dokunurdu ya altýn saçlarýna
Bir busenin heba edilmiþ aþka toslayan yamaçlarýnda
Belki bir dudak ucu, biraz da kaçak tütünün yurdu sigara
Ýçerdik ya her gece 3’e vurdu mu çýngýraklý mahir lahidi
Sen de utanmadan külleri dökerdin ya avuçlarýma hep
Gülüþlere emanet sarkýtýrdýk eylemi bir avuç kýnayýþlarý
Sonra sarýlýp uzunca, beklerdik ya uykuya ait birkaç mýsra
Ve gönlümüzce kalkardýk ya sabah, hiçbir iþimiz yokmuþ gibi
Oysa þimdi hiçbir sabah düne dair tövbekâr deðilken artýk
Hayatýn sonbaharlarýna ait hüzünlü akþamlar yaþýyorum
Yarýnlarý hecelemekten býktýðýmdandýr ki ah caným
Geçmiþin sensizliðimi liðme liðme ettiði hoyrat gecelerce
Ýnayetine düþmüþlüðümün sisli ufuklarýnýn içinde
Gözlerim birkaç asýrlýk hicran ile seni bekliyor yine
Her gece saat bu vakitlere dokunduðu an ýssýz enginliðinde
Ýçtiðim gözyaþlarýmýn güftesiz yakarýþlarý ardýnca
Kalbimin salýnmýþ hafakanlarýna dökerim seni her defasýnda
Güneþin doðuþunu bekleyemez artýk, bekleyemez gözlerim
Çalarým en karasýndan perdemi ve mosmor hayaletinde
Sopsoðuk tüllenen sabahlarýn hazin mevsimine salarým diriliþini
Sandým ki ararsýn beni gidiþlerin ardýnca
Nafile bekleyiþler ile tükettim oysa geçen günleri
Hep seni beklerdim ya altýn saçlý sabahlarda
Bilsem de artýk geleceksin
Boþuna beni bir daha görmek istemeyesin
Metin’de çoktan uyudu salondaki kanepede
Yine bildiðin gibi daðýnýk evin her bir yaný
Ama hiçbirinin senin için bir manasý yok
Artýk kokunun bulaþtýðý çarþafýmla yatýyorum
Gelmesen de olur nafile söylentilerin dilinde
Senden bana kalan gidiþin uzun metrajlý sensizliði ile
Yaþamaya çalýþýyorum
...