Geçiyorken günlerim, kâh neþeyle kâh gamla,
Göz kýrpmýþtý ansýzýn Kays’ý mecnun eden yol.
Bir çiçek bahçesinin içine düþtüm sanki,
Tazelendi bedenim, bahar kokusu gibi.
Taht kurmuþtu habersiz incecik bir endamla,
Bir bakýþla baþlayýp, ruhu alýp giden yol.
Bu rüyayla karýþýk öyle eþsiz bir an ki,
Güne hasret gecenin vuslat uykusu gibi.
Süzüldü gözlerime, gözleri damla damla,
Belirdi bir gül için uçuruma iten yol.
Bu yol karþý koyulmaz öyle büyük umman ki,
Bedenime sýðmayan ebed duygusu gibi.
Çalkalandý ufuklar, yankýlandý sedâmla,
Açtý kapýlarýný musallada biten yol.
Ey yâr yanmýþým sana, baþým öyle duman ki,
Yemyeþil gözlerini serp üstüme su gibi.
a.t.a...2007